Rodzice z pewnością chcą, aby ich dzieci dobrze dorosły i odniosły sukces. Jednak zależy to również od
w rodzicielskim stylu stosowane przez rodziców w wychowaniu dzieci.
W rodzicielskim stylu to sposób wychowywania dzieci, który rodzice robią na co dzień. Styl
rodzicielstwo Jest to bardzo ważne w rodzinie, ponieważ może wpływać na osobowość dziecka.
4 W rodzicielskim stylu że rodzice mogą ubiegać się o wychowanie dzieci
Styl wychowania każdego rodzica może być inny, ale są 4
w rodzicielskim stylu które są ogólnie przyjęte przez rodziców. Tutaj 4
w rodzicielskim stylu co musisz wiedzieć:
miarodajny (autorytatywny)
W tym stylu rodzicielskim rodzice wychowują, wspierają i reagują na dzieci, ale jednocześnie wyznaczają pewne granice. Z jednej strony rodzice dają miłość, ale z drugiej zachęcają dzieci do samodzielności. Rodzice chcą wysłuchać punktu widzenia swojego dziecka, mimo że nie wszystkie opinie dzieci mogą zostać zaakceptowane. Stylowo
rodzicielstwo W takim przypadku rodzice starają się kontrolować zachowanie swoich dzieci, przestrzegając zasad, dyskutując i używając rozumu. Dzieci wychowywane w tym stylu wychowawczym są zazwyczaj przyjazne, entuzjastyczne, wesołe, opanowane, ciekawskie, współpracujące, wydają się szczęśliwe, bardziej niezależne i osiągają wysokie sukcesy w nauce. Ponadto dzieci zazwyczaj dobrze współdziałają, mają dobre umiejętności społeczne, mają dobre zdrowie psychiczne (mniej depresji, lęków, prób samobójczych, używania alkoholu lub narkotyków) i nie okazują przemocy.
autorytarny (autorytatywny)
Chociaż nazwa jest podobna, ale styl rodzicielski
autorytatywny oraz
autorytatywny mają istotne różnice w wychowaniu dzieci. Na
w rodzicielskim stylu W tym przypadku rodzice wymagają, aby dzieci zawsze były posłuszne i posłuszne. Ponadto rodzice stosują surową dyscyplinę i kary, aby kontrolować zachowanie dzieci. Ogólnie rzecz biorąc, rodzice o autorytarnych stylach wychowania również nie reagują na potrzeby dzieci i raczej karzą niż edukują. Dlatego dzieci z tym autorytarnym stylem rodzicielskim wydają się być nieszczęśliwe, mniej niezależne, wydają się niepewne, czują się gorsze, wykazują wiele problemów behawioralnych, mają słabe oceny w nauce, są podatne na problemy psychiczne i mają problemy z używaniem narkotyków. W przypadku tego typu rodzicielstwa można połączyć z wręczaniem prezentów, jeśli dziecko dobrze się zachowuje lub
nagradzać dobre zachowanie aby styl autorytarny nie był nudny i nudził dzieci
w
w rodzicielskim stylu W takim przypadku rodzice będą ciepli wobec dziecka, ale słabi wobec jego życzeń. Rodzice również mają tendencję do rozpieszczania swoich dzieci i nie lubią ich odmawiać ani ich rozczarowywać. Ten liberalny styl rodzicielstwa sprawia, że rodzice ustalają bardzo niewiele zasad i granic, a nawet mogą być niechętni ich egzekwowaniu. W rezultacie rodzicom nie udaje się ustalić sztywnych granic, uważnie monitorować aktywności dzieci ani prowadzić dzieci do dojrzałości. Dzieci wychowywane w tym stylu rodzicielskim mają tendencję do bycia impulsywnymi, buntowniczymi, bezcelowymi, dominującymi, agresywnymi i nie niezależnymi. Ponadto dzieci również nie mogą przestrzegać zasad, mają słabą samokontrolę, mają skłonności egoistyczne i napotykają więcej problemów w związkach i interakcjach społecznych.
Ignorant (niezaangażowany)
W tym stylu rodzicielskim rodzic nie reaguje, nie stawia twardych granic dziecku, nie dba o jego potrzeby i nie jest zaangażowany w jego życie. Rodzice w dobrym stylu
rodzicielstwo Ci ignoranci mają tendencję do własnych problemów psychicznych, takich jak przygnębione matki, ofiary przemocy fizycznej lub zaniedbywanie jako dzieci. Dzieci wychowywane z
w rodzicielskim stylu Mają tendencję do odczuwania niskiej samooceny, braku pewności siebie i szukania innych wzorców do naśladowania, które zastąpią ich niedbałych rodziców, nawet jeśli czasami są nieodpowiednie. Ponadto dzieci są zwykle bardziej impulsywne, nie potrafią regulować własnych emocji, częściej są niegrzeczne i uzależnione oraz mają więcej problemów psychicznych. Nawet jeśli typ rodzicielski jest obojętny, możesz zastosować odpowiedzialną postawę lub
odbierz przywileje na przykład, jeśli praca domowa nie została odrobiona, nie oglądaj telewizji.
Co jeśli w rodzicielskim stylu Czy ty i twój partner jesteście inni?
Kiedy twój styl rodzicielski różni się od stylu twojego partnera, może to być frustrujące.
W rodzicielskim stylu Różnice mogą tworzyć dystans między tobą a twoim partnerem i sprawiać, że twoje dziecko czuje się zdezorientowane. To tak, jakby na jednym statku było dwóch kapitanów. Na przykład, jeśli nie pozwolisz dziecku kupować zabawek, podczas gdy twój partner na to pozwala, dziecko będzie zdezorientowane, komu ma być posłuszne. Jednak różne style wychowania są wspólne. Wiele par doświadcza różnic w rodzicielstwie. Chociaż wiele par studiuje
w rodzicielskim stylu przed posiadaniem dzieci, ale większość stylów rodzicielskich jest instynktowna, nieświadoma i oparta na tym, jak zostałeś wychowany, co obserwujesz w swojej własnej rodzinie i rodzinach innych osób oraz czego się nauczyłeś. Sprzeczne style rodzicielskie, takie jak autorytarny ojciec i permisywna matka, mogą rodzić w umyśle dziecka pytania, po której stronie powinno iść i jakie zasady faktycznie mają zastosowanie. W wyniku tej różnicy w ciężkich przypadkach dziecko może odczuwać niepokój, depresję lub być nieuczciwe. Mało tego, rodzice również coraz częściej się kłócą.
W rodzicielskim stylu Bycie innym też nie zawsze jest złe. Pod wieloma względami styl
rodzicielstwo Różne rzeczy mogą sprawić, że dzieci nauczą się rozumieć różnice i wzajemnie się uzupełniać. Jeśli jednak nie zgadzasz się z tym, co Twój partner robi z Twoim dzieckiem, nie mów tego bezpośrednio przy dziecku. Daj zrozumienie swojemu partnerowi, gdy dziecko śpi. Lub porozmawiaj o tym ze swoim partnerem. Zamiast skupiać się na różnicach, byłoby lepiej, gdybyś ty i twój partner wspierali się nawzajem i współpracowali w rodzicielstwie. Może to wzmocnić założenie dziecka, że oboje rodzice się wspierają. Chociaż mają różne charaktery, jako rodzice oczywiście ty i twój partner musicie mieć tę samą wizję i misję dla dobra dziecka. Omów ze swoim partnerem zasady, uczucia, cele i zrozumienie rodzicielstwa.
