cultureaftercomputation.com

Pasożyty to organizmy żyjące wewnątrz innych stworzeń lub żywicieli, które „kradną" żywność i potrzeby od gospodarza. Istnieją trzy klasy pasożytów, które mogą powodować choroby u ludzi, w tym pierwotniaki. Jednym z rodzajów pierwotniaków zarażających ludzi jest Leiszmania . Leiszmania Może powodować chorobę zwaną leiszmaniozą. Dowiedz się więcej o Leiszmania i leiszmaniozę.

Co to jest Leiszmania?

Leiszmania to grupa pierwotniaków wywołujących leiszmaniozę. Leiszmania na ogół żyją w zarażonych muchach piaskowych. Kiedy zarażona mucha piaskowa gryzie człowieka, Leiszmania może przejść na osobę i wywołać leiszmaniozę. Pasożyty gatunku Leiszmania żyć i dzielić w samicy muchy piaskowej. Te owady nosicielskie lubią wilgotne środowiska i są aktywne w ciepłych okresach. Przewoźnik mucha piasku Leiszmania Aktywny jest również w nocy, od zmierzchu do świtu. Zwierzęta domowe, takie jak psy, mogą być „schronieniem” Leiszmania bez doświadczania choroby wywołanej przez tego pasożyta. Leiszmania może przenosić się ze zwierząt na muchy piaskowe, a następnie na ludzi. Przemieszczenie Leiszmania Przenoszenie się z człowieka na człowieka może również nastąpić poprzez transfuzję krwi i wspólne używanie igieł. Na niektórych obszarach może dojść do przeniesienia leiszmaniozy z ludzi na muchy piaskowe, a następnie na innych ludzi. Jest co najmniej 20 gatunków Leiszmania co powoduje zakażenie leiszmaniozą. Muchy piaskowe, które przenoszą tego pasożyta, żyją na ogół w środowiskach tropikalnych i subtropikalnych i wywołały epidemie w Azji, wschodniej Afryce i Ameryce Południowej.

Rodzaje leiszmaniozy wywoływane przez pasożyty Leiszmania

Leiszmanioza to choroba wywoływana przez infekcję pasożytniczą Leiszmania. Ta choroba składa się z kilku typów, które mogą dawać typowe objawy. Rodzaje leiszmaniozy, w tym:

1. Leiszmanioza skórna

Leiszmanioza skórna jest najczęstszym typem leiszmaniozy. Infekcja pasożytnicza Leiszmania może to powodować objawy, takie jak rany na skórze. Zwykle objawy skórnej leiszmaniozy pojawiają się kilka tygodni lub miesięcy po ukąszeniu przez muchę piaskową. Czasami jednak nowe objawy pojawiają się po miesiącach lub latach.

2. Leiszmanioza śluzówkowo-skórna

Leiszmanioza śluzówkowo-skórna jest rzadkim typem leiszmaniozy i zwykle pojawia się po ustąpieniu podgrupy leiszmaniozy skórnej. Objawy zakażenia pasożytniczego Leiszmania Są to głównie owrzodzenia jamy ustnej, nosa lub warg. Rany w tych obszarach zwykle pojawiają się od jednego do pięciu lat po zagojeniu się rany spowodowanej leiszmaniozą skórną. Inne objawy leiszmaniozy śluzówkowo-skórnej mogą obejmować:

• Zatkany lub katar
• Krwotok z nosa
• Trudno oddychać

3. Leiszmanioza trzewna

Leiszmanioza trzewna jest czasami określana jako leiszmanioza układowa lub kala azar. Rodzaj infekcji Leiszmania zwykle ma to miejsce od dwóch do ośmiu miesięcy po ugryzieniu pacjenta przez muchę piaskową. Leiszmanioza jako typ trzewny (głęboki) może uszkadzać narządy wewnętrzne, takie jak śledziona i wątroba. Szpik kostny i układ odpornościowy mogą być również zagrożone przez leiszmaniozę trzewną i mogą być śmiertelne, jeśli nie są leczone. Częste objawy leiszmaniozy trzewnej spowodowane zakażeniem pasożytniczym Leiszmania , łącznie z:

• Utrata masy ciała
• Słabe ciało
• Gorączka, która trwa tygodniami lub miesiącami
• Powiększenie śledziony
• Rozszerzenie serca
• Zmniejszona produkcja krwinek
• Krwawienie
• Obrzęk węzłów chłonnych
• Inne infekcje w organizmie

Leczenie leiszmaniozy

Leczenie infekcji pierwotniakowych Leiszmania są to leki przeciwpasożytnicze, np. amfoterycyna B. Oprócz leków przeciwpasożytniczych lekarz zaproponuje również inne zabiegi w zależności od typu.

1. Leczenie leiszmaniozy skórnej

Rany spowodowane leiszmaniozą skórną mogą w rzeczywistości same się zagoić. Jednak leczenie lekami przeciwpasożytniczymi może przyspieszyć czas gojenia, zmniejszyć blizny i zmniejszyć ryzyko dalszej choroby. Cięcia skóry, które powodują uszkodzenia spowodowane tymi infekcjami, mogą również wymagać operacji plastycznej.

2. Postępowanie w przypadku leiszmaniozy śluzówkowo-skórnej

W przeciwieństwie do leiszmaniozy skórnej, zmiany spowodowane przez leiszmaniozę śluzówkowo-skórną nie goją się samoistnie. Lekarz poda liposomalną amfoterycynę B i paromomycynę w leczeniu tego typu infekcji pasożytniczej Leiszmania ten.

3. Leczenie leiszmaniozy trzewnej

Leiszmanioza trzewna, która atakuje narządy wewnętrzne, zawsze wymaga leczenia. Niektóre z leków przepisanych przez lekarza obejmują stiboglukonian sodu, amfoterycynę B, paromomycynę i miltefozynę. [[Powiązany artykuł]]

Notatki z SehatQ

Leiszmania jest pierwotniakiem pasożytniczym, który powoduje zakażenie leiszmaniozą. Istnieje kilka rodzajów leiszmaniozy, z których niektóre mogą być śmiertelne, jeśli nie są leczone.   Aby uzyskać inne powiązane informacje Leiszmania i leiszmaniozę, możesz zapytaj lekarza w aplikacji zdrowia rodziny SehatQ. Aplikacja SehatQ jest dostępna za darmo pod adresem Appstore i Playstore dostarczanie wiarygodnych informacji zdrowotnych.