cultureaftercomputation.com

Zaburzenia psychopatyczne są często tematem filmów fabularnych i horrorów lub opowiadań. Niektóre zdarzenia przestępcze, które są klasyfikowane jako sadystyczne i stają się tematem wiadomości, nierzadko są popełniane przez osoby z psychopatami. Psychopatyczne zaburzenia psychiczne nie są łatwe do rozpoznania. Obserwację cech psychopatycznych powinien przeprowadzić specjalista zdrowia psychicznego, aby upewnić się, że dana osoba ma to zaburzenie.

Co tylko cechy psychopatyczne?

Chociaż większość psychopatów potrafi przedstawiać się jako normalni ludzie, osoby z psychopatami w rzeczywistości nie mają sumienia i poczucia empatii. Są manipulacyjne, zmienne i często (choć nie zawsze) prowadzą do przestępczości. Psychopaci to rodzaj zaburzenia spektrum, które można zdiagnozować za pomocą Lista kontrolna psychopatii zająca. Na to kryterium składa się 20 cech psychopaty. Lista kryteriów została pierwotnie opracowana przez kanadyjskiego badacza Roberta Hare'a w latach 70. XX wieku. Diagnozę spektrum psychopatycznego może postawić wyłącznie psychiatra i psycholog kliniczny. Zaobserwowane zostaną następujące cechy psychopatów:

• Wyświetla fałszywy lub powierzchowny urok.
• Zawsze potrzebujesz stymulacji i bardzo szybko się nudzisz.
• Patologiczny kłamca. Psychopaci bardzo łatwo kłamać bez powodu i bez poczucia winy.
• Wspaniały albo myślisz, że jest świetny.
• Nie ma wyrzutów sumienia ani poczucia winy.
• nie mają uczucia ani uczucia). Jeśli już, to uczucie jest płytkie.
• Bez serca i bez empatii.
• Manipulujący i zwodniczy.
• Na przykład pasożytniczy styl życia zawsze obciąża innych.
• Brak lub brak kontroli behawioralnej.
• Brak realistycznych celów długoterminowych.
• Impulsywny.
• Nie odpowiedzialny.
• Odmowa zaakceptowania konsekwencji swojego zachowania.
• Rozwiązłe zachowania seksualne, takie jak posiadanie wielu partnerów.
• Ma znak wielu romansów lub małżeństw, które trwają tylko przez krótki czas.
• Obecność zaburzeń osobowości w młodym wieku.
• Zamieszany w przestępczość nieletnich.
• Zdolny do popełniania różnego rodzaju czynów karalnych.
• W przypadku uwięzienia, jego zwolnienie warunkowe jest zwykle cofane.

Większość dorosłych psychopatów jest nieuleczalna i trudna do wyleczenia. Uważa się, że przyczyną tego zaburzenia psychicznego jest połączenie anatomii mózgu i czynników środowiskowych, gdy pacjent rośnie.

Jak psychopaci leczeni?

W kilku badaniach stwierdzono, że mózg psychopatyczny ma zaburzenie lub nieprawidłowość w części odpowiedzialnej za odczuwanie empatii. W jego mózgu istnieje przerwane połączenie między ciałem migdałowatym a korą przedczołową. Niektórzy specjaliści w dziedzinie zdrowia psychicznego twierdzą, że leki i terapia poznawcza mogą nadal naprawiać uszkodzone części mózgu, ponieważ mózg ma właściwości neuroplastyczne. Problem w tym, że psychopatów nie zniechęci kara. Pozbawieni winy i wyrzutów sumienia psychopaci nie boją się i nie mogą uczyć się na karze. Podczas gdy kilka innych badań wspomina o wielu modelach eksperymentalnych, które koncentrują się na pozytywnym wzmocnieniu ( pozytywne wzmocnienie ) na psychopatach wydaje się dawać dobre rezultaty. Badacze z Uniwersytet Saskatchewan w Kanadzie również doszli do wniosku, że psychopatyczni przestępcy, którzy byli więzieni i poddawani terapii, mieli niższy wskaźnik recydywy. Wielu badaczy zdrowia psychicznego uważa również, że nie jest ważne, aby myśleć o tym, czy cechy i cechy psychopatyczne można wyleczyć. Ważniejsze jest ustalenie, w jaki sposób można kontrolować te cechy psychopatyczne.

Rozróżnij psychopatów i socjopatów

Terminy psychopata i socjopata są czasami używane zamiennie. Ale są to dwa różne zaburzenia psychiczne. Patrząc z tego terminu, socjopata odnosi się do osób, które mają skłonność do zachowań aspołecznych, co jest spowodowane czynnikami społecznymi i środowiskowymi. Podczas gdy psychopatia odnosi się do wrodzonych cech, w których czynniki środowiskowe mogą również wywołać pojawienie się tych wrodzonych cech. Poniżej znajdują się ogólne różnice między psychopatą a socjopatą:

Psychopata

• Celowo udaje, że troszczy się o innych ludzi.
• Wykazuje bezduszne lub zimnokrwiste zachowanie.
• Nie potrafisz rozpoznać trudności lub cierpienia innych.
• Posiadanie fałszywych i powierzchownych relacji osobistych.
• Potrafi prowadzić normalne życie, które maskuje jego przestępcze zachowanie.
• Niezdolny do tworzenia więzi emocjonalnych.

socjopata

• To wyraźny znak, że nie chcą dbać o innych ludzi.
• Zachowuje się impulsywnie i emocjonalnie.
• Zwykle jest drażliwy i drażliwy.
• Zdanie sobie sprawy z tego, co robią jest złe, ale zawsze szuka uzasadnienia dla swojego zachowania.
• Niezdolny do utrzymania pracy i gospodarstwa domowego.
• Potrafi nawiązywać więzi emocjonalne, ale jest to trudne.

Psychopata czy można to wyleczyć?

Chociaż psychopatów nie można wyleczyć, zachowanie psychopatyczne można nadal kontrolować lub zarządzać. Jedynym sposobem kontrolowania zachowania psychopaty jest skorzystanie z terapii u psychologa lub psychiatry na intensywne konsultacje. Pamiętaj, że będą chwile, kiedy pojawi się ponownie, nie można go całkowicie wyleczyć. Podobny do osób ze schizofrenią. Kiedy jest w trakcie radzenia sobie, może się zdarzyć, że objawy się zmniejszyły i zdarzają się sytuacje, w których psychopata doświadczarecydywa. Ponieważ ta osobowość psychopaty, to pojawienie się będzie bardziej ryzykowne. Dlatego, aby nie doszło do „nawrotu” i by nie stawało się coraz bardziej niebezpieczne, terapia musi być rutynowa, nie może to być tylko jedno czy dwa spotkania, aby całkowicie się wyleczyć. Nie każdy może zarządzać osobowością i zachowaniem psychopaty. Ponieważ, jeśli nie znasz luk i nie wiesz jak, możesz faktycznie wywołać pojawienie się ego psychopaty, a konsekwencje mogą być śmiertelne. Zasadniczo psychopata jest impulsywny i bardzo łatwo go sprowokować. Terapia wykonywana regularnie z psychologiem lub psychiatrą pomoże psychopatowi lepiej powstrzymać i kontrolować ego. Mimo to łatwo można go sprowokować do robienia złych rzeczy w sposób manipulacyjny. Bardzo trudno jest rozpoznać cechy psychopaty, jeśli spojrzy się tylko na ogólne zachowanie chorego. Aby upewnić się, że ktoś naprawdę ma zaburzenie psychopatyczne, czy nie, wymaga dokładnego zbadania psychologów i psychiatrów.