cultureaftercomputation.com

Termin blokada jest ostatnio często powtarzany, zwłaszcza w mediach społecznościowych. Wiele osób wezwało indonezyjski rząd do wdrożenia podobnej polityki do innych krajów, które również zostały dotknięte pandemią COVID-19. Ale czy wiesz, czym dokładnie jest blokada? Blokada, dosłownie oznacza zablokowanie. Jeśli ten termin jest używany podczas pandemii choroby, tak jak jest teraz, blokadę można interpretować jako zamknięcie dostępu do lub z dotkniętego obszaru. Tak więc, kiedy ta polityka została wdrożona, transport publiczny do miejsc publicznych, takich jak centra handlowe, był ograniczony w swojej działalności. Musisz także ograniczyć wychodzenie z domu. W czasie, gdy kilka krajów wprowadziło politykę blokowania, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się koronawirusa lub Covid-19, Indonezja wdrożyła nawet regionalną kwarantannę. Jaka jest właściwie różnica?

Różnica między blokadą a kwarantanną regionalną

Koordynujący minister spraw politycznych, prawnych i bezpieczeństwa Mahfud MD wyjaśnił, że rząd Indonezji planuje regionalną kwarantannę. Okazuje się, że termin kwarantanna regionalna ma zupełnie inną definicję niż zamknięcie. Według niego regionalna kwarantanna to kolejne określenie na dystans społeczny lub fizyczne dystansowanie - gdzie Indonezyjczycy nadal mogą wchodzić w interakcje, o ile zachowują bezpieczną odległość. Ponadto kwarantanna zdrowotna została już zarejestrowana w przepisach w Indonezji, a mianowicie w ustawie nr 6 z 2018 r. dotyczącej kwarantanny zdrowotnej. Zgodnie z prawem kwarantanna jest definiowana jako ograniczenie populacji na danym obszarze, aby zapobiec możliwemu rozprzestrzenianiu się choroby lub skażenia. Ponadto, zgodnie z art. 54 i 55 ustawy nr 6 z 2018 r., istnieją obowiązki, które musi podjąć rząd oraz prawa, które musi uzyskać społeczność, w tym:

1. Rząd ma obowiązek udzielić wyjaśnień opinii publicznej przed wdrożeniem regionalnej kwarantanny.
2. Jeśli okaże się, że ktoś jest chory, rząd musi natychmiast zastosować środki izolacyjne i skierować go do szpitala.
3. Podczas kwarantanny za podstawowe potrzeby życiowe ludzi i paszę odpowiada rząd.

Kraje, które są już zablokowane

Ponieważ Chiny powoli zaczynają się podnosić i wracać do codziennego życia, kilka krajów w Europie i Azji Południowo-Wschodniej walczy z rozprzestrzenianiem się koronawirusa. Ruch tego wirusa jest błyskawiczny. To przytłaczające dla wielu krajów, że leczy się tak wielu chorych jednocześnie. Na przykład we Włoszech. W ciągu zaledwie dwóch tygodni dodatnia liczba pacjentów może tak drastycznie podskoczyć. Według wykresu opublikowanego przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) na dzień 22 lutego 2020 r. w kraju odnotowano „tylko” 11 pozytywnych przypadków. Dwa tygodnie później, 6 marca 2020 r., liczba ta wzrosła do 3900 przypadków. Najpóźniej, do 18 marca 2020 r. lub dwa tygodnie później, we Włoszech było 35 713 osób, które zaraziły się koronawirusem. To skłoniło rząd kraju do nałożenia ogólnokrajowej blokady w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się wirusa. Oprócz Włoch, oto kilka krajów, które obecnie wdrażają blokadę z powodu pandemii COVID-19.

• Hiszpania (liczba pozytywnych spraw na dzień 18 marca 2020 r.: 13 716)
• Malezja (liczba pozytywnych przypadków na dzień 18 marca 2020 r.: 673)
• Francja (liczba pozytywnych przypadków na dzień 18 marca 2020 r.: 7 652)
• Dania (liczba pozytywnych przypadków na dzień 18 marca 2020 r.: 1 044)
• Irlandia (liczba pozytywnych spraw na dzień 18 marca 2020 r.: 292)
• Holandia (liczba pozytywnych spraw na dzień 18 marca 2020 r.: 2051)
• Belgia (liczba pozytywnych przypadków na dzień 18 marca 2020 r.: 1468)

Czy blokada skutecznie powstrzymuje rozprzestrzenianie się wirusa koronowego?

Jeśli spojrzeć na historię z Chin, wydaje się, że jest bardzo skuteczna. W końcu blokada jest w rzeczywistości przedłużeniem dystansu społecznego, na znacznie większą skalę io znacznie szerszym wpływie. Według danych Bloomberga na dzień 19 marca 2020 r. prowincja Hubei nie zgłosiła żadnych nowych przypadków zakażenia COVID-19 na swoim terytorium. Prowincja Hubei jest epicentrum epidemii wirusa koronowego, a jej stolicą jest Wuhan. Z drugiej strony w skali kraju liczba zakażeń koronawirusem w Chinach wciąż rośnie o 34 przypadki. Jednak większość z nich to importowana sprawa lub od osób, które właśnie wróciły z zagranicy. Czy to jedyny sposób? Odpowiedź niekoniecznie jest taka. Kraje takie jak Singapur i Korea Południowa jak dotąd nie nałożyły blokady i nadal są w stanie powstrzymać tempo rozprzestrzeniania się z niską śmiertelnością z powodu COVID-19. Oczywiście oba kraje podjęły jednak również własne środki ostrożności. Na przykład Korea Południowa jest krajem o największej na świecie liczbie testów na COVID-19 na mieszkańca. Ten kraj przeprowadził testy na wirusa korony na około 290 000 swoich obywateli. Ta metoda wydaje się być skuteczna w zmniejszaniu liczby spreadów. Ponieważ na tym etapie można wykryć wiele przypadków. Tak więc pozytywny pacjent nie miał czasu, aby przekazać go innym. Z danych zgłoszonych przez Reuters wynika, że ​​liczba nowych dodatnich pacjentów z koroną w Korei Południowej na dzień 18 marca 2020 r. drastycznie spadła do 93 osób dziennie, po dwóch tygodniach wcześniej dotknęła 909 nowych infekcji dziennie. Tak więc na pytanie, który z nich jest najskuteczniejszy, wydaje się, że wszystko zależy od powagi samego środka zapobiegawczego, niezależnie od metody. • Aktualizacja NA ŻYWO: najnowsze wydarzenia dotyczące rozprzestrzeniania się koronawirusa w Indonezji• Dla tych, którzy chcą sprawdzić obecność korony: Procedury kontroli korony są oparte na przepisach rządowych• Znaleziono lek na wirus koronowy?: Avigan Favipiravir, japoński lek przeciw grypie, który jest uważany za skuteczny przeciwko koronie

Wpływ blokady na populację pod względem zdrowia

Lockdown skutecznie powstrzymuje rozprzestrzenianie się wirusa. Ponieważ z powodu blokady ludzie nieuchronnie muszą zostać w domu. Sklepy były zamknięte, biura, szkoły i ośrodki kultu były takie same. Taka polityka sprawia, że ​​wirus nie może być łatwo przeniesiony z jednej osoby na drugą. Ale za tą polityką pojawiły się również nowe problemy, od strony ekonomicznej po zdrowie. Według NPR dr. Laura Hawryluck, profesor medycyny krytycznej na Uniwersytecie w Toronto, powiedziała, że ​​wielu mieszkańców Wuhan, którzy nie są fizycznie chorzy, doświadczyło poważnych zaburzeń lękowych, poczucia izolacji i stresu od czasu nałożenia blokady. Laura dodaje, że stres, który odczuwają, to nagromadzenie strachu przed zarażeniem się chorobą, strachu przed przeniesieniem go na najbliższe osoby i lęku przed nagłą utratą dochodów, ponieważ nie są już w stanie pracować. Nawet bez blokady pandemia wirusa koronowego wywołała dość poważne problemy psychiczne. W innym badaniu przeprowadzonym w Chinach stwierdzono, że rozprzestrzenianie się tej choroby doprowadziło do wzrostu liczby różnych problemów psychicznych, zwłaszcza depresji, zaburzeń lękowych i zaburzeń paniki. Badanie zostało przeprowadzone na 52 730 respondentach z 36 prowincji w Chinach. Ponadto w badaniu wzięli udział również respondenci z Makau, Tajwanu i Hongkongu. Z tej sumy respondenci w wieku poniżej 18 lat mieli najniższy poziom stresu. Eksperci twierdzą, że jest to spowodowane dwiema rzeczami. Po pierwsze, wskaźnik transmisji i śmierci z powodu COVID-19 w tym przedziale wiekowym jest stosunkowo niski. Po drugie, brak narażenia na wirusa ze względu na politykę kwarantanny kraju. Tymczasem najwyższy poziom stresu odnotowano u respondentów w wieku 18-30 lat oraz powyżej 60 roku życia. Czy wiesz, co jest głównym czynnikiem powodującym, że osoby w wieku 18-30 lat mają wysoki poziom stresu związanego z koroną? Według badania dzieje się tak dlatego, że łatwo uzyskują informacje o tej chorobie z mediów społecznościowych, co łatwo wywołać stres. Tymczasem w przypadku osób w wieku powyżej 60 lat wysoki poziom stresu jest spowodowany statystykami chorób, które wskazują, że osoby starsze są najbardziej podatne na infekcje i są bardziej narażone na wystąpienie ciężkości choroby, w tym zgonu w przypadku infekcji. Oprócz wpływu psychicznego, polityka blokady ma również wpływ na jakość usług zdrowotnych w lokalnych placówkach służby zdrowia. Na przykład w Chinach. Kiedy prowincja Hubei została zamknięta, lokalny rząd wysłał tysiące personelu medycznego na ten obszar, aby móc leczyć pacjentów z COVID-19, zanim wirus rozprzestrzeni się dalej. W efekcie brakuje personelu medycznego w innych dziedzinach, a leczenie w placówkach zdrowia nie może przebiegać tak efektywnie, jak zwykle. Chociaż wiemy, COVID-19 nie jest jedyną chorobą istniejącą obecnie na świecie. W związku z tym blokada została przeprowadzona, aby utrzymać niskie statystyki pacjentów pozytywnych i nie zmniejszać efektywności istniejących placówek opieki zdrowotnej. Mimo że Indonezja nie wprowadza blokady i jako rozwiązanie stosuje regionalną kwarantannę, nadal dąży do zmniejszenia liczby pozytywnych pacjentów. Kilka dużych miast w Indonezji, które stały się czerwonymi strefami COVID-19, wprowadza teraz również PSBB lub ograniczenia społeczne na dużą skalę. PSBB zostało wydane przez Ministerstwo Zdrowia w kontekście postępowania z COVID-19. PSBB obejmuje ograniczenia dotyczące działalności niektórych mieszkańców na dotkniętym obszarze podejrzanym o zakażenie COVID-19. Ograniczenia te obejmują wakacje szkolne, miejsca pracy, ograniczenia dotyczące zajęć religijnych, zajęcia społeczno-kulturalne, ograniczenia w korzystaniu ze środków transportu i inne.