Fioletowe taro nie jest dla Indonezyjczyków obcym jedzeniem. Przetworzona żywność jest nie tylko spożywana po ugotowaniu, ale także staje się smakiem wielu jadłospisów i napojów o nazwie „taro”. Smakuje słodko z konsystencją ziemniaczaną. Ponadto fioletowe taro jest dobrym źródłem błonnika i składników odżywczych.
Zawartość odżywcza fioletowego taro
W 132 gramach lub jednej filiżance fioletowego taro, zawartość odżywcza to:
- Błonnik: 6,7 grama
- Mangan: 30% RDA
- Witamina B6: 22% RDA
- Witamina E: 19% RDA
- Potas: 18% RDA
- Witamina C: 11% RDA
- Fosfor: 10% RDA
- Magnez: 10% RDA
Przy powyższej wartości odżywczej oznacza to, że jedzenie fioletowego taro może być źródłem błonnika, potasu i magnezu. Mało tego, fioletowe taro, które jest bogate w błonnik, również sprawia, że czujesz się syty na dłużej i może być wyborem na śniadanie. [[Powiązany artykuł]]
Korzyści z fioletowego taro dla zdrowia
Niektóre z korzyści zdrowotnych fioletowego taro to:
1. Kontroluj poziom cukru we krwi
Chociaż fioletowe taro jest zawarte w warzywach skrobiowych, zawarte w nim węglowodany są przydatne w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi, ponieważ zawierają błonnik i
odporna skrobia co jest dobre na trawienie. Ponadto błonnik jest również rodzajem węglowodanu, który nie jest wchłaniany, dzięki czemu nie ma wpływu na poziom cukru we krwi. Według badań, spożywanie 42 gramów błonnika dziennie może obniżyć poziom cukru we krwi nawet o 10 mg/dl u osób z cukrzycą typu 2. Zatem fioletowe taro może być bezpiecznym wyborem węglowodanów dla poziomu cukru we krwi.
2. Zmniejsz ryzyko chorób serca
Jednak dzięki wyjątkowej zawartości błonnika fioletowy taro może zapobiegać chorobom serca. W jednym z badań dodatkowe 10 gramów błonnika dziennie może zmniejszyć ryzyko zgonu z powodu chorób serca o 17%. Co więcej, fioletowe taro zawiera ponad 6 gramów błonnika na 132 gramy porcji, dwa razy więcej niż ziemniaki. Węglowodan
odporna skrobia w fioletowym taro również obniża zły cholesterol w organizmie.
3. Treści przeciwnowotworowe
Fioletowy taro zawiera polifenole, które mogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka. Rodzaj polifenoli w fioletowym taro to kwercetyna, podobnie jak w jabłkach, herbacie i cebuli. W testach laboratoryjnych kwercetyna może zabijać komórki rakowe i zapobiegać rozwojowi niektórych komórek rakowych. Mało tego, fioletowe taro zawiera również przeciwutleniacze, które chronią organizm przed uszkodzeniami powodowanymi przez wolne rodniki, w tym powodowanie raka. Badania nad tym połączeniem wciąż trwają.
4. Pomóż schudnąć
Fioletowe taro może być również opcją dla osób będących na diecie w celu osiągnięcia idealnej wagi
. Według badań ludzie, którzy jedzą dużo błonnika, będą mieli niższą masę ciała i tkankę tłuszczową. Powodem jest to, że błonnik sprawia, że proces trawienia trwa dłużej, a ludzie stają się pełniejsi. Tak więc, gdy osoba dłużej czuje się pełna, zmniejsza się ryzyko spożycia zbyt dużej ilości kalorii. Ponadto istnieją również badania, które mówią, że osoby przyjmujące suplementy zawierające 24 gramy odpornej skrobi będą spożywać o 6% mniej kalorii.
5. Dobry na trawienie
Jednak dzięki zawartości błonnika fioletowe taro jest dobre dla układu pokarmowego. Gdy organizm nie wchłania węglowodanów z fioletowego taro z powodu jego
skrobia odporna, Te pokarmy mogą trafiać bezpośrednio do jelita grubego i stanowić pokarm dla dobrych bakterii w przewodzie pokarmowym. Kiedy te dobre bakterie fermentują fioletowe włókno taro, powstają krótkie łańcuchy kwasów tłuszczowych, które odżywiają ścianę jelita, aby była zdrowa. Może również zapobiegać chorobie zapalnej jelit lub rakowi okrężnicy. [[Powiązany artykuł]]
Fioletowe taro jest łatwe w obróbce
Z różnymi korzyściami dla zdrowia fioletowego taro, szkoda przegapić ten jeden węglowodan. Co więcej, fioletowe taro jest łatwe do znalezienia i pielęgnowania. Można go przetwarzać na napoje, chleb, ciasta, chipsy lub dodawać do zup. Ale pamiętaj, że fioletowe taro musi być przetwarzane aż do ugotowania przed spożyciem. Jeśli jest jeszcze surowy, zawiera proteazy i szczawiany, chemikalia, które mogą powodować pieczenie w ustach. W procesie gotowania substancja ta nie jest już aktywna.
