cultureaftercomputation.com

Czy jesteś kimś, kto? ekscentryczny i wierzysz w przesądy? Jeśli tak, możesz mieć zaburzenie schizotypowe. Zaburzenie schizotypowe to rodzaj ekscentrycznego zaburzenia osobowości. Osoby cierpiące na to zaburzenie będą wykazywać wzorce i zachowania, które mogą wydawać się dziwne lub dziwne dla innych.

Objawy zaburzenia schizotypowego

Zaburzenie schizotypowe wpływa na zachowanie, wzorce mowy, myśli i percepcje danej osoby. Nie tylko ekscentryczny i wierzą w przesądy, ludzie z zaburzeniami schizotypowymi są również niezdolni do budowania bliskości z innymi i mają skłonność do gadania. Możliwe objawy zaburzeń schizotypowych obejmują:

• Ubieraj się, rozmawiaj lub zachowuj się w dziwny sposób
• Podejrzany i paranoidalny
• Niekomfortowy i niespokojny przebywanie w sytuacjach towarzyskich, ponieważ czują się nieufni wobec innych
• Posiadanie kilku przyjaciół, ale bardzo niekomfortowe z intymnością
• Błędna interpretacja rzeczywistości lub zniekształcone postrzeganie
• Posiadanie magicznych przekonań i myśli, na przykład bycie zbyt przesądnym i poczucie, że jest wróżbitą
• Wypełnione fantazją i marzeniami
• Sztywna i niezręczna w kontaktach z innymi ludźmi
• Wydaje się być zdystansowany i zimny
• Mniej emocji lub niewłaściwa reakcja emocjonalna
• Wypowiadaj niewyraźną lub chaotyczną mowę.

Osoby z zaburzeniami schizotypowymi zwykle nie mają objawów psychotycznych, takich jak halucynacje i urojenia. Jednak w rzadkich przypadkach osoby z tym zaburzeniem osobowości mogą również rozwinąć schizofrenię. [[Powiązany artykuł]]

Przyczyny zaburzeń schizotypowych

Przyczyna osoby doświadczającej zaburzeń schizotypowych nie jest do końca znana. Jednak można sądzić, że pewną rolę odgrywają również zmiany w sposobie funkcjonowania mózgu, genetyce i czynnikach środowiskowych. Genetycznie możesz być zagrożony tym zaburzeniem, jeśli masz członka rodziny z zaburzeniem, schizofrenią lub innym zaburzeniem osobowości. Ponadto pewną rolę mogą odgrywać czynniki środowiskowe, zwłaszcza doświadczenia z dzieciństwa. Te czynniki to:

• Przemoc
• Porzucenie
• Uraz
• Naprężenie
• Posiadanie emocjonalnie rozdzielonych rodziców.

Ponadto wpływ ma również indywidualny temperament i osobowość. Wskazuje to, że żaden pojedynczy czynnik nie jest odpowiedzialny za zaburzenie schizotypowe, ponieważ zaburzenie to ma złożony charakter i może być związane z powyższymi czynnikami. Zaburzenie schizotypowe jest na ogół rozpoznawane dopiero we wczesnej dorosłości. Powodem jest to, że dzieci i młodzież wciąż znajdują się w ciągłym rozwoju, dojrzewaniu i zmianach osobowości. Chociaż może być też znany od tamtych czasów. Z biegiem czasu osoby z tym zaburzeniem mogą doświadczać depresji, lęków, innych zaburzeń osobowości, uzależnienia od alkoholu i narkotyków, problemów życiowych, a nawet prób samobójczych. Jeśli dana osoba ma zaburzenie schizotypowe, badania pokazują, że istnieje niewielkie ryzyko, że choroba zostanie przeniesiona na dziecko. Jednak nasilenie tego zaburzenia osobowości zwykle maleje wraz z wiekiem. Jednak najbardziej ekstremalne objawy pojawiają się, gdy masz 40 lub 50 lat. Schizotypowe zaburzenie osobowości również często występuje u około 3,9 procent światowej populacji.

Leczenie zaburzeń schizotypowych

Jeśli masz objawy zaburzeń schizotypowych, z pewnością dobrym krokiem jest udanie się do psychiatry. Po zdiagnozowaniu choroby lekarz przepisze leki lub terapię w celu jej leczenia. W rzeczywistości nie ma leków zaprojektowanych specjalnie do leczenia zaburzeń schizotypowych. Jednak osoby z tym zaburzeniem zazwyczaj otrzymują leki przeciwpsychotyczne lub antydepresanty, jeśli wystąpią objawy, które można opanować za pomocą tych leków. Kilka rodzajów terapii może również pomóc w zaburzeniu schizotypowym. Możliwe są następujące rodzaje terapii:

• Psychoterapia lub terapia rozmowa

Ta terapia może pomóc ci dobrze mówić i komunikować się. Możesz skorzystać z tego rodzaju terapii dzięki treningowi umiejętności społecznych, który pomoże Ci poczuć się bardziej komfortowo i dostosować się do sytuacji społecznych.

• Terapia poznawczo-behawioralna

Ta terapia może pomóc ci uporać się z niektórymi zachowaniami związanymi z twoim stanem. W tej terapii nauczysz się zachowywać się w sytuacjach społecznych i reagować na sygnały społeczne. Ponadto nauczysz się rozpoznawać nietypowe lub niebezpieczne myśli i zmieniać je.

• Terapia rodzinna

Konieczna może być również terapia rodzinna, zwłaszcza jeśli mieszkasz z członkami rodziny. Ta terapia może pomóc wzmocnić twoje relacje z rodziną. Ponadto dzięki tej terapii rodzina lepiej zrozumie Twój stan, dzięki czemu poczujesz większe wsparcie w szybkim powrocie do zdrowia. Perspektywy wyleczenia osób z zaburzeniami schizotypowymi różnią się w zależności od ich ciężkości. Jednak ci z was, którzy są zmotywowani do zmiany, poszukiwania i stosowania odpowiedniego leczenia, osiągną lepsze wyniki.