cultureaftercomputation.com

Czy często słyszysz określenie „nieszczęśliwe dzieciństwo”? Termin ten ogólnie odnosi się do nieprzyjemnych rzeczy w dzieciństwie lub traumie z dzieciństwa. Rodzice mają tendencję do myślenia, że ​​trauma z dzieciństwa nie zostanie zapamiętana i tylko wpłynie na dzieciństwo. Wierz lub nie, ale mniej szczęśliwe dzieciństwo może pośrednio wpłynąć na Twoje dorosłe życie!

Jakie są skutki nieszczęśliwego dzieciństwa?

Trauma z dzieciństwa może sprawić, że będziesz nieszczęśliwy jako dorosły. Istnieje kilka skutków nieszczęśliwego dzieciństwa lub traumy z dzieciństwa, które mogą mieć wpływ na życie osoby dorosłej.

• Myśli „ofiary”

Kiedy byłem dzieckiem, nieszczęśliwe dzieciństwo mogło objawiać się w postaci bycia ofiarą jako dziecko. Myśli o „ofiarze” jako dziecku mogą przenieść się w dorosłość. Te negatywne myśli mogą cię przygnębić i sprawić, że poczujesz się bezradny, uwięziony i nie masz kontroli nad swoim życiem. Jako dziecko możesz czuć, że nie masz wyboru, ale jako dorosły masz moc, aby zmienić rzeczy, o których nie myślałeś, że możesz je zmienić lub zrobić. Trauma z dzieciństwa może sprawić, że staniesz się osobą bierną

• Bądź pasywny

Często słyszysz narzekania osób z Twojego otoczenia na Twoją bierność? Może to być spowodowane traumą z dzieciństwa lub nieszczęśliwym dzieciństwem, które zostało przeżyte. Jako dziecko mogłeś zostać porzucony, zaniedbany lub porzucony przez rodziców. Ta trauma z dzieciństwa może wywoływać strach i gniew. Czasami te emocje są faktycznie tłumione i sprawiają, że stajesz się osobą pasywną. To nieszczęśliwe dzieciństwo sprawia, że ​​odchodzisz od siebie. Zamiast tego stajesz się mniej chętny do dążenia do tego, co najlepsze i unikania i zakopywania emocji, których doświadczasz.

• Pogrzeb prawdziwego ja

Nieszczęśliwe dzieciństwo może sprawić, że pokażesz prawdziwe ja. Dzieje się tak, ponieważ jako dziecko starasz się być takim, jakiego oczekuje się od rodziców, aby rodzice mogli cię zaakceptować i pokochać. Ten wzór przenosi się w dorosłość i sprawia, że ​​pokazujesz nierealne ja, które służy jedynie zaspokojeniu oczekiwań otaczających cię osób. Zakopujesz wszystkie swoje emocje i tożsamość, aby być akceptowanym i kochanym przez ludzi wokół ciebie. Pasywno-agresywne zachowanie może być wywołane traumą z dzieciństwa

• Ekspresja pasywno-agresywna

Dorastanie w rodzinie, która często tłumi gniewne emocje, może sprawić, że poczujesz, że gniew jest emocją, której nie należy odczuwać i którą należy tłumić. Nie tylko możesz uczyć się od rodziców, ale możesz uwierzyć, że gniew jest zły, obraźliwy i niedopuszczalny, jeśli dorastałeś w rodzinie, która wyraża gniew w niezdrowy sposób, na przykład fizyczne bicie. Kiedy jesteś dorosły, ta wiara sprawia, że ​​tłumisz swój gniew i utrzymuje go w sobie. Ostatecznie te uczucia gniewu wyrażane są poprzez niezdrowe zachowania pasywno-agresywne. Zachowanie pasywno-agresywne może przybierać różne formy, takie jak stwierdzenie, że nie jesteś zły, ale jednocześnie odmawianie pomocy osobie, która cię zdenerwowała.

• Zakłócenie zdrowia fizycznego

Raport International Society for Traumatic Stress Studies (ISTSS) informuje, że wpływ nieszczęśliwego dzieciństwa z powodu przemocy i traumy może utrudnić dziecku regulowanie emocji, powodować zaburzenia snu i obniżać układ odpornościowy. Te różne czynniki mogą ostatecznie zaszkodzić zdrowiu fizycznemu, gdy dziecko jest dorosłe. Oczywiście należy uważać na wpływ tego nieszczęśliwego dzieciństwa.

• Zwiększ ryzyko niektórych chorób

Nieszczęśliwe dzieciństwo spowodowane traumą może narazić Twoje dziecko na niektóre choroby jako dorosły. Badanie opublikowane z American Journal of Preventive Medicine, nieszczęśliwe dzieciństwo z powodu traumy może zwiększać ryzyko chorób takich jak astma, choroba wieńcowa, depresja, cukrzyca, udar.

Jak pozbyć się przeszłej traumy

Nie możesz pozbyć się nieszczęśliwych wspomnień z dzieciństwa, które już się wydarzyły, ale możesz nadrobić traumę z dzieciństwa. Istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby pozbyć się przeszłej traumy. Jeśli miałeś nieszczęśliwe dzieciństwo, które wpłynęło na ciebie w dorosłości, możesz wypróbować następujące sposoby na pozbycie się traumy z przeszłości: [[artykuły powiązane]]

1. Skoncentruj się na teraźniejszości

Pierwszym krokiem w pozbyciu się traumy z przeszłości jest uświadomienie sobie, że jesteś w teraźniejszości, a nie w przeszłości. Przed rozpoczęciem wybierz cichy, niezakłócony pokój. Usiądź na krześle lub łóżku w wygodnej pozycji z zamkniętymi oczami. Następnie weź kilka głębokich oddechów, skupiając uwagę na odczuciach w ciele. Napnij i rozluźnij mięśnie, poczuj ciężar ramion i poczuj, że jesteś połączony z ziemią lub podłogą, na której spoczywają Twoje stopy. Wyobraź sobie, że z twojego kręgosłupa jest wyśrodkowana para energii w centrum jądra Ziemi.

2. Pamiętaj o doświadczeniach z dzieciństwa, które miały miejsce

Przypomnij sobie nieszczęśliwe doświadczenie z dzieciństwa, które miało miejsce i spróbuj przypomnieć sobie szczegóły zdarzenia i wyobrazić sobie siebie w miejscu i czasie, w którym doszło do traumy z dzieciństwa.

3. Poczuj i rozpoznaj emocje z traumy z dzieciństwa

Głównym krokiem w pozbyciu się przeszłości jest wyczucie i rozpoznanie emocji, które pojawiają się, gdy próbujesz zapamiętać i ustawić się tak, jak gdy byłeś dzieckiem. Kiedy poczujesz kłębiące się w tobie pewne emocje, oddychaj głęboko i odczuwaj doznania w swoim ciele. Zbadaj, poczuj i opisz doznania fizyczne, które powstają w wyniku odczuwanych emocji. Następnie zidentyfikuj emocje, które są odczuwane poprzez doznania fizyczne, na przykład odczuwany nacisk w klatce piersiowej może być spowodowany emocjami lękowymi lub uczucie gorąca w ciele może być spowodowane gniewem. Możesz poznać lub zapisać różne emocje, zanim zaczniesz ten sposób na pozbycie się przeszłości. Płacz jest jedną z odpowiedzi na emocje, które odczuwasz

4. Zaakceptuj i poczuj emocje nieszczęśliwego dzieciństwa

Emocje, które odczuwasz, mogą być subtelne lub intensywne z różnymi doznaniami fizycznymi. Poczuj i zaakceptuj wszystkie fizyczne odczucia i emocje, które się w tobie pojawiają. Kochaj siebie za odczuwanie i akceptację tych emocji. Nie blokuj, nie unikaj ani nie zakopuj tych emocji. Pozwól emocjom płynąć wraz z pojawiającymi się doznaniami fizycznymi. Możesz zareagować płaczem, krzykiem lub chęcią zniszczenia rzeczy. Możesz wyrazić te emocje w zdrowy sposób, płaczem lub tłukąc powietrzem.

5. Interpretuj odczuwane emocje i doznania

Po odczuciu, zaakceptowaniu i zidentyfikowaniu odczuwanych emocji. Spróbuj zadać sobie pytanie, dlaczego odczuwasz te emocje, aby znaleźć źródło traumy z dzieciństwa. Możesz prowadzić dziennik o swoich emocjach, wspomnieniach i odczuciach, aby lepiej zrozumieć swoje nieszczęśliwe dzieciństwo. Na przykład możesz czuć się zły, ponieważ byłeś rozczarowany rodzicami, którzy cię opuścili.

6. Podziel się emocjami, które czujesz

Nie tylko dziennikarstwo, możesz także porozmawiać o tym, przez co przechodzisz, z kimś, komu ufasz. Pisanie i mówienie to jeden ze sposobów na pozbycie się traumy z przeszłości, którą można zrobić. Możesz także pisać listy do osób, które Cię skrzywdziły. Nie musisz jednak wysyłać listu. Pogodzenie się z traumą z dzieciństwa oznacza uwolnienie się od tej traumy

7. Odpuść sobie nieszczęśliwe dzieciństwo

Ostatnim krokiem, jak pozbyć się przeszłej traumy, jest uwolnienie się od wszystkich emocji i ran doznanych z powodu nieszczęśliwego dzieciństwa, którego doświadczyliśmy. Wyobraź sobie energię traumy z dzieciństwa, która jest w tobie, która cię opuszcza. Możesz także wykonać „rytuał”, aby uwolnić traumę z dzieciństwa, na przykład spalenie lub wyrzucenie przedmiotów, które przypominają ci osobę, która cię skrzywdziła. [[Powiązany artykuł]]

Notatki z SehatQ

Nieszczęśliwe dzieciństwo lub trauma z dzieciństwa jest inna i wywołuje różne skutki. Przy podejmowaniu kroków, by po raz pierwszy pozbyć się przeszłości, powinien towarzyszyć Ci psycholog lub psychiatra. Jeśli trauma z dzieciństwa jest zbyt intensywna lub trudna do przezwyciężenia i wpływa na codzienne życie, nie należy się wstydzić i wahać się z wizytą u psychologa lub psychiatry.