cultureaftercomputation.com

Dziecko matki Ani może mówić wyraźnie w wieku 2 lat, podczas gdy syn matki Budi, który jest w tym samym wieku, nie może być zrozumiany, gdy mówi. Przykłady stanów doświadczanych przez matkę Budiego często sprawiają, że rodzice zastanawiają się, czy ich dziecko ma opóźnienie w mowie, czy nie. Opóźnienia mowy u dzieci są związane z trudnościami w czytaniu, pisaniu, zwracaniu uwagi i nawiązywaniu kontaktów towarzyskich. U dzieci z opóźnieniem mowy bardzo ważne jest dokładne badanie wzrostu i rozwoju, ponieważ problemy językowe mogą powstać z innych przyczyn, np. z powodu zaburzeń słuchu, autyzmu, niepełnosprawności intelektualnej, rzadkich chorób, takich jak zespół Angelmana. Język dzieli się na dwa, mianowicie język receptywny, czyli zdolność rozumienia, oraz język ekspresyjny, czyli zdolność do wyrażania myśli, uczuć i idei. Mówienie jest wytworem werbalnym języka. Oprócz języka werbalnego znany jest również język niewerbalny, taki jak język migowy, używanie obrazów lub innych mediów. Zaburzenie mowy receptywnej występuje, gdy dziecko nie może zrozumieć tego, co mówią inni ludzie, natomiast zaburzenie mowy ekspresyjnej pojawia się, gdy dziecko wydaje się rozumieć, co ludzie mówią, ale nie jest w stanie odpowiedzieć.

Identyfikowanie opóźnienia mowy dziecka

Oczywiście, aby rozpoznać obecność lub brak opóźnienia mowy dziecka, trzeba najpierw poznać normalne etapy rozwoju dziecka. Oto ogólny przewodnik:

1. Dziecko w wieku 1 roku potrafi:
   • Wyszukaj i zwróć się w stronę źródła dźwięku
   • Reaguj, gdy padnie jego imię
   • Macha na pożegnanie
   • Jeśli na coś wskażesz, dziecko odwróci się w kierunku, w którym idzie
   • Mówisz na zmianę, słuchasz, kiedy mówisz
   • Mówiąc „pa-pa” lub „ma-ma”
   • Powiedz co najmniej 1 słowo
2. W wieku 1-2 lat dzieci są w stanie:
   • Postępuj zgodnie z prostymi instrukcjami
   • Wskaż niektóre części ciała zgodnie z instrukcją
   • Wskazując na interesujący go przedmiot, aby Ci go pokazać
   • Ucz się 1 nowego słowa co tydzień w wieku 18-24 miesięcy
3. W wieku 2 lat dzieci potrafią:
   • Wykonywanie prostych poleceń słownych
   • Potrafi powiedzieć 50-100 słów
   • Potrafi tworzyć zdania składające się z co najmniej 2 słów
   • Większość jego wypowiedzi może być zrozumiana przez innych

Ważne jest, aby wiedzieć, kiedy należy zastosować dalsze leczenie dziecka, które wydaje się mieć opóźnienie w mowie. Oto typowe objawy opóźnienia mowy:

• Nie bełkotlub nie wypowiadając przynajmniej trzech słów do 15 miesiąca życia
• Nie mówi lub nie jest w stanie powiedzieć co najmniej 25 słów do 2 roku życia
• Nie potrafi tworzyć prostych zdań, nie rozumie prostych poleceń w wieku 3 lat
• Trudne do zrozumienia instrukcje
• Słaba wymowa i artykulacja słów
• Ciężko ułożyć słowa
• Nie można tworzyć pełnych zdań

[[Powiązany artykuł]]

Terapia mowy w celu przezwyciężenia opóźnienia mowy u dzieci

Terapia logopedyczna jest skuteczna w leczeniu opóźnień mowy u dzieci, a jej skuteczność zależy od przyczyny problemu. Wykazano, że terapia mowy jest skuteczna u dzieci z trudnościami w mowie ekspresyjnej, ale nie jest wystarczająco skuteczna, aby przezwyciężyć trudności z mową receptywną. Poniżej przedstawiono rodzaje logopedii, które mogą podjąć dzieci:

1. Logopedia dzieci z opóźnieniem mowy

Zasadniczo terapia ma na celu stymulowanie dzieci do mówienia. Terapeuta spróbuje różnych sposobów, takich jak zachęcenie dziecka do zabawy, wprowadzenie kart obrazkowych lub języka migowego.

2. Terapia dzieci z apraksją

Apraksja to trudność w wymawianiu niektórych sylab. Dziecko zna słowo, które chce wypowiedzieć, ale nie potrafi go poprawnie wymówić. W leczeniu apraksji konieczna jest intensywna terapia. Terapeuta może pomóc dziecku zrozumieć reakcje słuchowe, wzrokowe lub dotykowe. Na przykład ucząc dzieci mówienia przed lustrem lub nagrywając ich głosy.

3. Terapia jąkania (jąkanie)

W przypadku jąkania terapeuta będzie próbował nauczyć dziecko mówienia wolniej i wyraźniej, ponieważ zbyt szybkie mówienie często pogarsza jąkanie. Sukces lub porażka dziecka z opóźnieniami mowy w mówieniu i komunikowaniu się zwykle zależy od rodzaju zaburzenia i jego przyczyny. Ogólnie rzecz biorąc, lepsze wyniki można uzyskać, jeśli wykrywanie i interwencję przeprowadza się tak wcześnie, jak to możliwe. Eksperci są zgodni, że nie ma określonego odniesienia wiekowego do diagnozowania opóźnień mowy. Troska rodziców jest jednym z wczesnych wskazań, które można wykorzystać do natychmiastowego sprawdzenia dziecka.